Sunday, December 4, 2016
Saturday, December 3, 2016
கண்ணோட்டம்
அறையின், வேற்றாள்
கண்படா ஓர் மூலையை
தனதாக்கிக் கொள்கிறது;
மிச்சம் மீதியை உறுஞ்சி
வயிற்றை நிறப்பிக் கொள்ளும்
வண்ணங்குழைக்கும் தட்டு.
ஒழுங்கின் ஈனம்...
தேர்வற்ற வண்ணம்...
சிலருக்கு, வெறும் நிறக் கறை.
சிலருக்கு மட்டும்.
-ஆறு
நுன் உணர்வுகள்
தலையில் அறைந்து
சத்தியம் செய்கிரீர்...
காதில் விழவில்லை
காலில் மிதித்தேன் என.
நுன் தடங்களின் ஈரத்தில்
காலடி பெருஞ்சத்தம்
எதிரொலிக்கவிட்டு
ஆயிரம் கால்க் கொண்டு
ஊரிய ஒரு ரயில் பூச்சி.
விபத்தென்றால் நம்புவது
எப்படி?!
-ஆறு
Subscribe to:
Posts (Atom)